Hadži Hamdija-efendija Jusufspahić je rođen 1937. godine u Zanesovićima, kod Bugojna, kao sedmo dijete oca Osmana i majke Latife. Osnovnu školu je završio u svom rodnome mjestu, a srednju, osmorazrednu  Gazi Husrev-begovu medresu, u Sarajevu 1958. Istovremeno, kraće vrijeme je bio imam u Mostaru (Karađozbegova džamija ), u Foči ( Aladža džamija ), u Visokom i Višegradu, a povremeno, za vrijeme mjeseca ramazana, u Cazinu, u Krajini. Nakon Medrese nastavio je svoje školovanje na najstarijem islamskom univerzitetu, Al-Azheru. Tu je 1964.upisao Teološki fakultet ( Usulu d-din ), a prije upisa godinu dana je proveo u učenju jezika. Diplomirao je 1967. Nakon povratka u Jugoslaviju 1967.imenovan za muftiju, a 1978.god. i za predsjednika Svejtske islamske asocijacije za Kur'an u Tunisu. Član je Svjetske islamske asocijacije/Rabite u Meki ( 1984 ). Bio je i član Sabora islamske zajednice Srbije. Pisao je i objavljivao radove u dnevnoj i periodičnoj štampi Islamske zajednice, u Glasniku Vrhovnog islamskog starješinstva i Preporodu. Objavljivao je i u časopisu Minberu l-islam i reviji Al-Azher u Egiptu. Dobio je više nagrada i priznanja od kojih se izdvajaju: Zlatni orden za zasluge (Egipat, 1985.), Veliki zlatni grb ( Libija, 1979.), Zlatni ključ Lahorea (Pakistan, 1985.), Sretenjski orden prvog reda (Beograd, 2009.)i druge. U jednom teškom, i nepovoljnom vremenu za sve religije a posebno za islam, za Bošnjake, Albance, Rome i druge nacije i nacionalne manjine koje pripadaju muslimanksom vjerskom i kulturnom krugu, dao je ogroman doprinos razvoju religijskog i kulturnog života na području bivše Jugoslavije, a posebno u Bosni i Hercegovini i Srbiji. Umro je uoči petka, 22. Džumade-l-uhra 1437.godine po hidžretskom kalendaru ( 2016 ). Kao zaslužan građanin Beograda, ukopan je u parku ispred obnovljenog Šejh Mustafinog turbeta u samom centru Beograda. Rahmetullahi alejhi rahmeten vasiaten.

Adem ef. Zilkić je rođen 1956. godine u selu Orašu, kod Tutina, gdje je završio osnovnu školu. Srednju vjersku školu, medresu, završio je u Prištini kao i Filozofski fakultet, Odsjek za orijentalistiku. Po služenju vojnog roka vraća se u Tutin, gdje 11.11.1981. godine postaje imam, a od 1985. godine je glavni imam medžlisa (opštinskog odbora Islamske zajednice). Napisao je 11 knjiga, uglavnom s vjerskom tematikom, Zilkić je, nakon raspada SFR Jugoslavije, a sa njom i Islamske zajednice sa centrom u Sarajevu, bio predsjednik Inicijativnog odbora za formiranje Mešihata  IZ-e u Sandžaku.

Bio je pokretač inicijative za osnivanje kulturnog društva muslimana „Preporod“ (i njegov prvi predsjednik), zatim humanitarnog društva „Merhamet“, pa bošnjačke biblioteke „Vehbija Hodžić“ u Tutinu. Adem ef.Zilkić kao glavni imam imao je jednu od  najbolje organizovanih mektebskih nastava u Sandžaku, pa i šire. Mektebsku nastavu je prošlo preko 4800 polaznika.

Živi u Tutinu. Oženjen je i ima petoro djece: četiri kćerke, i jednog sina.